| 1 | [ CAP. XVI.---N. 1. Rursus in eod. op. doctor idem. Lib. IV, cap. 6. Ibid. Eodem momento ab utrisque videtur. Haec, aliaeque similes antiquorum opiniones, iam nunc vulgo reiiciuntur. AREV. ] Rursus in eodem opere Doctor idem ita testatur: Solis radius nulli propior, nulli longinquior est. Similiter et lunae globus aequalis est omnibus. Similis sol est et Indis et Britannis; eodem momento ab utrisque videtur, cum oritur, nec cum vergit in Occasum minor apparet Orientalibus; nec Occidentalibus, cum oritur, inferior quam Orientalibus aestimatur. Quantum distat, inquit, Oriens ab Occasu, tantum hoc sibi invicem distat. Sed sol a nullo distat, nulli praesentior, nullique remotior est. |
| 2 | [ 2. Hunc autem ampliorem quam terram. Octies maiorem terra, ait Macrob., lib. I in Somn. Scip., cap. 20. Vid. Plutarch., lib. II de Placit. philos. ] Neque moveat quemquam, quod tanquam cubitalis in orbe suo videtur, cum oritur; sed considerare oportet quantum intersit spatii inter solem et terram, quod aspectus nostri infirmitas et quaedam aegritudo vix valet intendere. Hunc autem ampliorem aliquot partibus, quam terram esse sapientes describunt. |
| 3 | [ 3. Lunam minorem . . . maiorem futurum. Verba sunt Hygini, lib. IV, cap. de Luna. Sed corrigendus ex Isidoro Hyginus. Ibid. Hyginus, lib. 4, cap. de luna 14, in Editione Munckeri: Quae proxima sunt nobis, maiora necesse est esse (legendum videri) quam quae longo dissidente intervallo videmus . . . quam solem. Illud quoque necesse est, cum sol longe absit a luna, et a nobis maior videtur, si prope accesserit, multo maiorem futurum: scilicet aspectui nostro. AREV. ] Lunam minorem esse dicunt quam solem; omnia enim quae proxima sunt nobis maiora videntur, longinquitate autem locorum visus languescit. Lunam ergo videmus prope nos esse, nec eam maiorem aspectui nostro quam solem. Ideoque, cum sol longe superior sit a luna, tamen nobis maior videtur: iam, si prope nos accesserit, multo maiorem futurum. |